İnsanlığın yazılı tarixiylə birlikdə hətta ondan da əvvəl astrologiya, məlumatlar toplusu olaraq ortaya çıxar. Hələ insanlar məlumatı qeyd etməyi öyrənməmişdir, lakin səmadakı ulduzları, günəşin hərəkətini həyəcanla izlərlər. Ay və günəş tutulmaları qorxunc hadisələr olaraq xarakterizə edilməkdədir. Günəşin batışı belə qorxuları artırar. Zamanla insanlar bu hərəkətlərin periodik olduğunu fərqinə varırlar və məlumatlar şifahi olaraq digər nəsillərə köçürülür. Artıq qorxu azalmışdır. İnsanoğlu daha çox məlumat əldə etmək üçün qeyd tutmağa başlayır. Təqvim beləcə yaranır. Əkinçiliklə birlikdə təqvimin əhəmiyyəti artmaqdadır. Eyni zamanda vizual işarələri istifadə edən ilk yazılar ortaya çıxar. Astrologiya üçün yenidən doğuş müddəti başlamışdır. Hesablamanı bilənlər məlumatın gücünün fərqinə varırlar. Yüksək məbədlər qurulur və planetlərin hərəkətləri araşdırılır. Astroloq eyni zamanda kahindir də. Praktik ehtiyaclar istiqamətində il və ay anlayışları ortaya çıxar. İl yerin günəşin ətrafında tam bir dövrü olaraq qəbul edilir. Səhvlər vardır, amma çox əhəmiyyətli deyildir. Ayın mərhələləri isə ay anlayışını ortaya çıxarır. Qədim astroloqlar ayı bilinən yeddi planeti də qatmaqla həftələrə bölməkdədir. Sonra qeydlər tutulur və həssas hesablamalar qeydə alınır. Şübhəsiz bütün sivilizasiyalar fərqli zamanlarda fərqli astrolojik hesablamalardan istifadə etmişlər. Babil, Qədim Misir, Hind, Qədim Çin, Maya, Astek, Ink, Qədim Yunan, Roma və Ərəb sivilizasiyaları bunlar arasındadır. İlk astroloqlar yazıdan əvvəl yaşadıqları üçün onların kimlər olduqları bilinmir, lakin tapdıqlarını ilk yazanlar Kəldanilər olmuşdur. E. Ə. 3000ci illərdə Kəldanilər (indiki İraq) astrologiyanın bilinən ən spesifik formalarından birini ortaya çıxarmışlar. Kral Sarqon üçün yazılan "Namar Beli" bilinən ən qədim astrolojik mətn olma xüsusiyyətini daşımaqdadır. Hindistan və Çində 4000 il əvvəl astrologiya yüksək dərəcədə inkişaf etmişdi.
Daha sonra Antik Yunanıstanda da astrologiyaya maraq yaranmağa başlayır. Xüsusilə böyük mütəfəkkirlər Pifaqor və Platonun yazılarında E. Ə. 500cü illərdə Qədim Yunanıstanda astrologiyanın varlığından bəhs edilməkdədir. Zodiak, Astrologiya, Horoskop kimi terminlər yunan dilindən dünyaya yayılmışdır. Yunanlar səmadakı günəşin keçdiyi bürclər qurşağını Zodyak (zōdiakos kyklos) deyə adlandırmışdılar, yəni "heyvanlar dairəsi". Söz olaraq Astrologiya da Astro - ulduz, logos - elm olaraq yunanca etibarlılıq qazanmışdır.
Zodiak yəni bürclər qurşağı ilk astrolojik qeydlərdə indikindən bir az daha fərqli idi. B. eranin 180ci ilində böyük Yunan riyaziyyatçı və astronomu Ptolemey tərəfindən bu günkü şəklinə gətirilmişdir. Ptolemey "Apotelesmatika" kitabına daha əvvəlki məlumatları da daxil etmişdir. Daha sonra bu məlumatlar Romalılara oradan Avropanın digər ərazilərinə yayılır və geniş qəbul görər. İslamın yüksəliş mərhələsində məlumatlar təkrar daha da genişləmiş şəkildə orta şərqə geri dönər. Ərəb astroloqları tərəfindən daha da detallandırılmış məlumatlar Səlib yürüşləri və ticarət vasitəsilə Avropaya yenidən həm də daha əhatəli olaraq geri dönər. B. eranın (805-85) illəri arasında yaşamış olan Albumasur ya da Abu Manucharın əsəri "Introductorium en Astronomiam" şəklində latıncaya çevrilir və Avropada astrologiya yenidən əhəmiyyət qazanır. Orta əsrlərin sonlarına doğru da qərb astrolojisi deyə xatırlanmağa başlanır. Keçən əsrdə isə Carl Jung astrologiya haqqında yazılar yazmış, insan şəxsiyyəti və motivasiyası haqqındakı işlərində astrologiyadan faydalanmışdır.
Astrologiya günəşin bir il müddətində bürclərdə keçirdiyi dövrləri araşdırır. Fürsət sahələrini, şanslı zamanları, doğum xəritənizdə sizi məhdudlaşdıran, məcbur edən sahələri, gecikmələri göstərir. Planetlər baxımından şanslı dövrlərdə, heç bir şey etmədən otursanız bu fürsətləri qaçıra bilərsiniz. Eyni şəkildə planetlərin məcburedici təsirlər etdiyi dövrlərdə lazımlı səy və əzmi göstərsəniz bütün çətinlikləri aşar özünüzün belə fərqində olmadığı içinizdəki gücü ortaya çıxara bilərsiniz.
